Κυριακή 05 Απριλίου 2015
Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου της 2η Απριλίου η «Ανταρσία στο Αιγαίο» με τον εκπρόσωπό της Ανδρέα Μπάλλα:
1. Στήριξε το ομόφωνο ψήφισμα της Κίνησης Πολιτών από τη Θερμή για την ανάγκη να προχωρήσει η αποκατάσταση του Σάρλιτζα και να ανοίξουν τα Λουτρά, κατεύθυνση με την οποία η Ανταρσία στο Αιγαίο συμφωνεί, παρά το λευκό που είχε ψηφίσει στην προγραμματική σύμβαση, έχοντας επιφυλάξεις για τα σχέδια αξιοποίησης της ΠΒΑ, η οποία δεν δεσμεύεται για τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των Λουτρών.
2. Υπερψήφισε τη σύναψη προγραμματικής σύναψης για την καταπολέμηση των κουνουπιών σε Λέσβο και Λήμνο, με την παρατήρηση ότι τα φαινόμενα του καταρροϊκού που αντιμετωπίσαμε πέρυσι απέδειξαν ότι κάτι δεν πάει καλά με το πρόγραμμα που υλοποιήθηκε και ότι ενδεχομένως ο έλεγχος ήταν ανεπαρκής. Γι’ αυτό, με την ευκαιρία, τόνισε τη θέση της Ανταρσία στο Αιγαίο ότι τα προγράμματα αυτά θα πρέπει να εκτελούνται αποκλειστικά από τις υπηρεσίες των Δήμων και της Περιφέρειας με κατάλληλη στελέχωσή τους.
3. Υπερψήφισε την- εκτός ημερήσιας διάταξης- πρόταση της Περιφερειακής Αρχής για την ενίσχυση με το ποσό των 500 ευρώ τον μήνα ως κίνητρο στους αγροτικούς ιατρούς στα μικρά νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές της περιφέρειας, με την δήλωση όμως ότι η Ανταρσία στο Αιγαίο είναι αντίθετη στη μεταφορά των υπηρεσιών υγείας στους ΟΤΑ- η οποία άλλωστε γίνεται και χωρίς τη μεταφορά πιστώσεων- γιατί έτσι αυτές υποβαθμίζονται και ότι θα πρέπει η Περιφέρεια να βρίσκεται στο πλάι των κατοίκων που κινητοποιούνται διεκδικώντας πρόσβαση στο σύστημα Υγείας καθώς και να εντείνει η ίδια την πίεση προς το Υπουργείο για να είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του.
4. Υπερψήφισε την αύξηση του κονδυλίου στον προϋπολογισμό για την δακοκτονία στη Σάμο καθώς και την έκδοση αδειών πλανόδιων πωλητών για τις ΠΕ Λέσβου και Χίου.
5. Καταψήφισε την τροποποίηση του προγράμματος τουριστικής προβολής, σε συνέπεια με την καταψήφιση και του αρχικού προγράμματος, με σκεπτικό που έχει ανακοινωθεί σε προηγούμενη συνεδρίαση (10/12/2014).
6. Καταψήφισε τη συγκρότηση της περιφερειακής επιτροπής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης που προβλέπει ο ν. 3879/2010, ένας νόμος κομβικός ο οποίος μετατρέπει τη δια βίου μάθηση σε καταναλωτικό προϊόν, την παραδίνει ουσιαστικά στους ιδιώτες και τινάζει στον αέρα τα πτυχία που χορηγεί το εκπαιδευτικό σύστημα. Με τον νόμο αυτό, το Υπουργείο Παιδείας παραδίδει στην τοπική αυτοδιοίκηση δικές του αρμοδιότητες, στα πλαίσια κατευθύνσεων της ΕΕ για μεγαλύτερη σύνδεση της εκπαίδευσης με την Αγορά. Καθώς το ζήτημα αυτό είναι πολύ σημαντικό και απαιτεί ουσιαστική συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, θεωρούμε απαράδεκτη την κατάθεση της εισήγησης αυτής εκτός ημερήσιας διάταξης, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των συμβούλων, με αποτέλεσμα παρατάξεις που με βάση το πρόγραμμα και τη λογική τους θα καταψήφιζαν να υπερψηφίσουν (θεωρούμε από άγνοια και έλλειψη προετοιμασίας)!
7. Καταψήφισε τις συμβάσεις για τις υπηρεσίες καθαριότητας στα κτήρια ευθύνης της ΠΒΑ, με το σκεπτικό που έχει ξανατεθεί για την ανάγκη πρόσληψης μόνιμου προσωπικού καθαριότητας καθώς και επειδή οι εργολάβοι στον χώρο αυτό απασχολούν προσωπικό με άθλιες συνθήκες εργασίας. Ζήτησε μάλιστα από την Περιφερειάρχη κ. Καλογήρου ενημέρωση για το αν προχώρησε στο αίτημα προς το Υπουργείο Οικονομικών για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, δέσμευση που είχε αναλάβει η ίδια στην πρώτη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου στην οποία παρέστη. Η στάση της Περιφερειακής Αρχής ήταν απαξιωτική απέναντι στο ερώτημα, δείγμα και του πολιτικού ήθους που εκπροσωπεί η ίδια και η παράταξή της.
8. Καταψήφισε το επιχειρησιακό πρόγραμμα για την ένταξη των Ρομά κάνοντας την ακόλουθη τοποθέτηση:
«Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι αν θέλει κανείς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του κοινωνικού αποκλεισμού των Ρομά, θα πρέπει να στοχεύσει στους τέσσερις άξονες που θέτει και αυτό το πρόγραμμα. Ωστόσο υπάρχουν ζητήματα που δεν απαντήθηκαν και λύσεις που δεν πείθουν στην ανάπτυξη του προγράμματος: από την προοπτική της μονιμοποίησης της γκετοποίησής τους ως την εμμονή στα ενημερωτικά προγράμματα έναντι άλλων άμεσων μέτρων βελτίωσης της ζωής τους ή τις πολιτικές της ένταξής τους στην εργασία που δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα της ψευδοκατάρτισης και της προσωρινής κι ελαστικής εργασίας. Και εμάς μας προβληματίζει και που δεν υπάρχουν σήμερα εδώ Ρομά της κοινότητας για να εκφράσουν τις θέσεις τους. Τέσσερις πιο πολιτικές παρατηρήσεις:
1η παρατήρηση – Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ: Υπάρχει μια αντίφαση στην επίσημη κρατική πολιτική της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στους Ρομά. Ενώ εκπονούνται μεγάλα προγράμματα για την ενσωμάτωση και την άρση του κοινωνικού αποκλεισμού τους- και μάλιστα δεκαετίες τώρα- ταυτόχρονα έχουμε μαζικές απελάσεις Ρομά σε Ιταλία (2008), Γαλλία (2010), Δανία, Σουηδία και Γερμανία (2011) ενώ στην Ελλάδα είχαμε τα σχετικά πρόσφατα κρούσματα ρατσιστικών διώξεων των Ρομά στα Μέγαρα και στο Χαλάνδρι το φθινόπωρο του 2014. Τότε που η ελληνική κυβέρνηση, που κλείνει τα μάτια μπροστά στο μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης, το MALL Αμαρουσίου του Λάτση, έστειλε τις μπουλντόζες και τα ΜΑΤ να ξηλώσει τους τσιγγάνικους οικισμούς. Η επίσημη κρατική πολιτική μάλιστα εκφράστηκε τότε με το περίφημο της Σ. Βούλτεψη «έλεος, δίπλα στους Ρομά ζούνε άνθρωποι»! Αυτή είναι η επίσημη κρατική πολιτική!
Θυμόμαστε επίσης και την ιστορία της μικρής Μαρίας με τα γαλανά μάτια, οι γονείς της οποίας θεωρήθηκαν de facto απαγωγείς και μολονότι δικαιώθηκαν στο τέλος τους αφαιρέθηκε η κηδεμονία του παιδιού… Τότε αναπτύχθηκε σε όλο της το εύρος η ρατσιστική αντι-ρομά υστερία των ελληνικών Αρχών, των ΜΜΕ και κομματιών της κοινωνίας.
Αυτή η αντίφαση λοιπόν δεν μπορεί να προσπεραστεί εύκολα, ούτε μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη οποιαδήποτε πρωτοβουλία από την ΕΕ και εδώ στην Ελλάδα από τα κόμματα και τις παρατάξεις που καλλιεργούν το ρατσιστικό μίσος και λόγο.
2η παρατήρηση – Ο ΜΥΘΟΣ: Υπάρχει ένας εύχρηστος και βολικός μύθος για τις δυσκολίες ενσωμάτωσης των Ρομά. Ότι για την κατάστασή τους ευθύνονται τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της φυλής τους. Με τον τρόπο αυτό η παράταση του κοινωνικού αποκλεισμού τους ερμηνεύεται ως έλλειψη πολιτισμού και η παραβατικότητα στην οποία παραμένουν αναγκαστικά ως κοινωνική παρέκκλιση που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζει τη φύση των τσιγγάνων. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο διατηρούνται σε μια θέση ευάλωτη απέναντι στις ρατσιστικές επιθέσεις που σήμερα με την κρίση οξύνονται αλλά χρεώνονται και οι ίδιοι την αποτυχία των επίσημων πολιτικών ενσωμάτωσης.
3η παρατήρηση – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Οι παραπάνω μύθοι που ανέφερα έχουν κατοχυρωθεί ως οι προσχηματικοί λόγοι για τους οποίους πολυετείς δράσεις για την ένταξη των Ρομά έχουν αποτύχει, αν και ως business είναι σίγουρα κερδοφόρες (ethno-business). Υπάρχει λ.χ. μια αποτίμηση των αποτελεσμάτων προηγούμενων Εθνικών Σχεδίων και χρηματοδοτήσεων; 61.000.000 € δόθηκαν την περίοδο 2002-2006 με έμφαση στις υποδομές. Έγινε κάτι; Παλιότερα δόθηκαν χαμηλότοκα στεγαστικά δάνεια 60.000 ευρώ σε 9.000 οικογένειες. Ελάχιστα όμως αξιοποιήθηκαν για απόκτηση σπιτιού. Πώς αξιολογήθηκαν προηγούμενα προγράμματα; Τι άλλαξε στη ζωή των Ρομά; Καμία τέτοια μελέτη δεν υπάρχει σήμερα…
4η παρατήρηση – Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Το πρόβλημα των Ρομά είναι πρόβλημα ακραίας φτώχειας. Η φτώχεια οδηγεί σε γκετοποίηση ολόκληρους πληθυσμούς οι οποίοι για να την αντιμετωπίσουν γατζώνονται στον άυλο «πλούτο» της πολιτισμικής ιδιαιτερότητας και της συγκρότησης κοινοτήτων και δικτύων αλληλοϋποστήριξης (παραβατικότητα, μικρή και μεγάλη εγκληματικότητα). Στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων η κατάσταση των πιο φτωχών ομάδων του πληθυσμού, όπως οι τσιγγάνοι, χειροτερεύει.
Με αυτήν την έννοια, προγράμματα όπως αυτό που παρουσιάζεται, είναι ασπιρίνη, ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν αντιμετωπίζουν την αιτία της φτώχειας και του αποκλεισμού, που υποτιμούν την ανάγκη αντιρατσιστικής αλληλεγγύης της υπόλοιπης κοινωνίας, που στοχεύουν κυρίως στη σπατάλη εκατομμυρίων που θα ενισχύσουν τα ταμεία εργολάβων, ΜΚΟ και προγραμματάκηδων των Πανεπιστημίων.
Κλείνοντας, η υπέρβαση του έμπρακτου αποκλεισμού των Ρομά από τα βασικά κοινωνικά δικαιώματα (στέγαση, εργασία, εκπαίδευση, υγεία) δεν είναι θέμα μόνο των Ρομά αλλά και όλης της εργατικής τάξης, μέρος της οποίας είναι και αυτοί- και μάλιστα οι πιο βαθιά πληττόμενοι, μαζί με τους μετανάστες- και του αγώνα που δίνει σήμερα η ελληνική κοινωνία να ξεφύγει από τη φτώχεια, ενάντια στο κεφάλαιο και τα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Οι Ρομά οφείλουν να οργανωθούν και να διεκδικήσουν κι οι ίδιοι μια καλύτερη ζωή, με αξιοπρέπεια, που δεν θα έχει όριο τα όρια του γκέτο τους, μια τετράμηνη απασχόληση κι ένα σάντουιτς στα παιδιά τους στο σχολείο.
Με αυτή τη λογική καταψηφίζουμε το πρόγραμμα».
1. Στήριξε το ομόφωνο ψήφισμα της Κίνησης Πολιτών από τη Θερμή για την ανάγκη να προχωρήσει η αποκατάσταση του Σάρλιτζα και να ανοίξουν τα Λουτρά, κατεύθυνση με την οποία η Ανταρσία στο Αιγαίο συμφωνεί, παρά το λευκό που είχε ψηφίσει στην προγραμματική σύμβαση, έχοντας επιφυλάξεις για τα σχέδια αξιοποίησης της ΠΒΑ, η οποία δεν δεσμεύεται για τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των Λουτρών.
2. Υπερψήφισε τη σύναψη προγραμματικής σύναψης για την καταπολέμηση των κουνουπιών σε Λέσβο και Λήμνο, με την παρατήρηση ότι τα φαινόμενα του καταρροϊκού που αντιμετωπίσαμε πέρυσι απέδειξαν ότι κάτι δεν πάει καλά με το πρόγραμμα που υλοποιήθηκε και ότι ενδεχομένως ο έλεγχος ήταν ανεπαρκής. Γι’ αυτό, με την ευκαιρία, τόνισε τη θέση της Ανταρσία στο Αιγαίο ότι τα προγράμματα αυτά θα πρέπει να εκτελούνται αποκλειστικά από τις υπηρεσίες των Δήμων και της Περιφέρειας με κατάλληλη στελέχωσή τους.
3. Υπερψήφισε την- εκτός ημερήσιας διάταξης- πρόταση της Περιφερειακής Αρχής για την ενίσχυση με το ποσό των 500 ευρώ τον μήνα ως κίνητρο στους αγροτικούς ιατρούς στα μικρά νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές της περιφέρειας, με την δήλωση όμως ότι η Ανταρσία στο Αιγαίο είναι αντίθετη στη μεταφορά των υπηρεσιών υγείας στους ΟΤΑ- η οποία άλλωστε γίνεται και χωρίς τη μεταφορά πιστώσεων- γιατί έτσι αυτές υποβαθμίζονται και ότι θα πρέπει η Περιφέρεια να βρίσκεται στο πλάι των κατοίκων που κινητοποιούνται διεκδικώντας πρόσβαση στο σύστημα Υγείας καθώς και να εντείνει η ίδια την πίεση προς το Υπουργείο για να είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του.
4. Υπερψήφισε την αύξηση του κονδυλίου στον προϋπολογισμό για την δακοκτονία στη Σάμο καθώς και την έκδοση αδειών πλανόδιων πωλητών για τις ΠΕ Λέσβου και Χίου.
5. Καταψήφισε την τροποποίηση του προγράμματος τουριστικής προβολής, σε συνέπεια με την καταψήφιση και του αρχικού προγράμματος, με σκεπτικό που έχει ανακοινωθεί σε προηγούμενη συνεδρίαση (10/12/2014).
6. Καταψήφισε τη συγκρότηση της περιφερειακής επιτροπής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης που προβλέπει ο ν. 3879/2010, ένας νόμος κομβικός ο οποίος μετατρέπει τη δια βίου μάθηση σε καταναλωτικό προϊόν, την παραδίνει ουσιαστικά στους ιδιώτες και τινάζει στον αέρα τα πτυχία που χορηγεί το εκπαιδευτικό σύστημα. Με τον νόμο αυτό, το Υπουργείο Παιδείας παραδίδει στην τοπική αυτοδιοίκηση δικές του αρμοδιότητες, στα πλαίσια κατευθύνσεων της ΕΕ για μεγαλύτερη σύνδεση της εκπαίδευσης με την Αγορά. Καθώς το ζήτημα αυτό είναι πολύ σημαντικό και απαιτεί ουσιαστική συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, θεωρούμε απαράδεκτη την κατάθεση της εισήγησης αυτής εκτός ημερήσιας διάταξης, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των συμβούλων, με αποτέλεσμα παρατάξεις που με βάση το πρόγραμμα και τη λογική τους θα καταψήφιζαν να υπερψηφίσουν (θεωρούμε από άγνοια και έλλειψη προετοιμασίας)!
7. Καταψήφισε τις συμβάσεις για τις υπηρεσίες καθαριότητας στα κτήρια ευθύνης της ΠΒΑ, με το σκεπτικό που έχει ξανατεθεί για την ανάγκη πρόσληψης μόνιμου προσωπικού καθαριότητας καθώς και επειδή οι εργολάβοι στον χώρο αυτό απασχολούν προσωπικό με άθλιες συνθήκες εργασίας. Ζήτησε μάλιστα από την Περιφερειάρχη κ. Καλογήρου ενημέρωση για το αν προχώρησε στο αίτημα προς το Υπουργείο Οικονομικών για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, δέσμευση που είχε αναλάβει η ίδια στην πρώτη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου στην οποία παρέστη. Η στάση της Περιφερειακής Αρχής ήταν απαξιωτική απέναντι στο ερώτημα, δείγμα και του πολιτικού ήθους που εκπροσωπεί η ίδια και η παράταξή της.
8. Καταψήφισε το επιχειρησιακό πρόγραμμα για την ένταξη των Ρομά κάνοντας την ακόλουθη τοποθέτηση:
«Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι αν θέλει κανείς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του κοινωνικού αποκλεισμού των Ρομά, θα πρέπει να στοχεύσει στους τέσσερις άξονες που θέτει και αυτό το πρόγραμμα. Ωστόσο υπάρχουν ζητήματα που δεν απαντήθηκαν και λύσεις που δεν πείθουν στην ανάπτυξη του προγράμματος: από την προοπτική της μονιμοποίησης της γκετοποίησής τους ως την εμμονή στα ενημερωτικά προγράμματα έναντι άλλων άμεσων μέτρων βελτίωσης της ζωής τους ή τις πολιτικές της ένταξής τους στην εργασία που δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα της ψευδοκατάρτισης και της προσωρινής κι ελαστικής εργασίας. Και εμάς μας προβληματίζει και που δεν υπάρχουν σήμερα εδώ Ρομά της κοινότητας για να εκφράσουν τις θέσεις τους. Τέσσερις πιο πολιτικές παρατηρήσεις:
1η παρατήρηση – Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ: Υπάρχει μια αντίφαση στην επίσημη κρατική πολιτική της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στους Ρομά. Ενώ εκπονούνται μεγάλα προγράμματα για την ενσωμάτωση και την άρση του κοινωνικού αποκλεισμού τους- και μάλιστα δεκαετίες τώρα- ταυτόχρονα έχουμε μαζικές απελάσεις Ρομά σε Ιταλία (2008), Γαλλία (2010), Δανία, Σουηδία και Γερμανία (2011) ενώ στην Ελλάδα είχαμε τα σχετικά πρόσφατα κρούσματα ρατσιστικών διώξεων των Ρομά στα Μέγαρα και στο Χαλάνδρι το φθινόπωρο του 2014. Τότε που η ελληνική κυβέρνηση, που κλείνει τα μάτια μπροστά στο μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης, το MALL Αμαρουσίου του Λάτση, έστειλε τις μπουλντόζες και τα ΜΑΤ να ξηλώσει τους τσιγγάνικους οικισμούς. Η επίσημη κρατική πολιτική μάλιστα εκφράστηκε τότε με το περίφημο της Σ. Βούλτεψη «έλεος, δίπλα στους Ρομά ζούνε άνθρωποι»! Αυτή είναι η επίσημη κρατική πολιτική!
Θυμόμαστε επίσης και την ιστορία της μικρής Μαρίας με τα γαλανά μάτια, οι γονείς της οποίας θεωρήθηκαν de facto απαγωγείς και μολονότι δικαιώθηκαν στο τέλος τους αφαιρέθηκε η κηδεμονία του παιδιού… Τότε αναπτύχθηκε σε όλο της το εύρος η ρατσιστική αντι-ρομά υστερία των ελληνικών Αρχών, των ΜΜΕ και κομματιών της κοινωνίας.
Αυτή η αντίφαση λοιπόν δεν μπορεί να προσπεραστεί εύκολα, ούτε μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη οποιαδήποτε πρωτοβουλία από την ΕΕ και εδώ στην Ελλάδα από τα κόμματα και τις παρατάξεις που καλλιεργούν το ρατσιστικό μίσος και λόγο.
2η παρατήρηση – Ο ΜΥΘΟΣ: Υπάρχει ένας εύχρηστος και βολικός μύθος για τις δυσκολίες ενσωμάτωσης των Ρομά. Ότι για την κατάστασή τους ευθύνονται τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της φυλής τους. Με τον τρόπο αυτό η παράταση του κοινωνικού αποκλεισμού τους ερμηνεύεται ως έλλειψη πολιτισμού και η παραβατικότητα στην οποία παραμένουν αναγκαστικά ως κοινωνική παρέκκλιση που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζει τη φύση των τσιγγάνων. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο διατηρούνται σε μια θέση ευάλωτη απέναντι στις ρατσιστικές επιθέσεις που σήμερα με την κρίση οξύνονται αλλά χρεώνονται και οι ίδιοι την αποτυχία των επίσημων πολιτικών ενσωμάτωσης.
3η παρατήρηση – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Οι παραπάνω μύθοι που ανέφερα έχουν κατοχυρωθεί ως οι προσχηματικοί λόγοι για τους οποίους πολυετείς δράσεις για την ένταξη των Ρομά έχουν αποτύχει, αν και ως business είναι σίγουρα κερδοφόρες (ethno-business). Υπάρχει λ.χ. μια αποτίμηση των αποτελεσμάτων προηγούμενων Εθνικών Σχεδίων και χρηματοδοτήσεων; 61.000.000 € δόθηκαν την περίοδο 2002-2006 με έμφαση στις υποδομές. Έγινε κάτι; Παλιότερα δόθηκαν χαμηλότοκα στεγαστικά δάνεια 60.000 ευρώ σε 9.000 οικογένειες. Ελάχιστα όμως αξιοποιήθηκαν για απόκτηση σπιτιού. Πώς αξιολογήθηκαν προηγούμενα προγράμματα; Τι άλλαξε στη ζωή των Ρομά; Καμία τέτοια μελέτη δεν υπάρχει σήμερα…
4η παρατήρηση – Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Το πρόβλημα των Ρομά είναι πρόβλημα ακραίας φτώχειας. Η φτώχεια οδηγεί σε γκετοποίηση ολόκληρους πληθυσμούς οι οποίοι για να την αντιμετωπίσουν γατζώνονται στον άυλο «πλούτο» της πολιτισμικής ιδιαιτερότητας και της συγκρότησης κοινοτήτων και δικτύων αλληλοϋποστήριξης (παραβατικότητα, μικρή και μεγάλη εγκληματικότητα). Στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων η κατάσταση των πιο φτωχών ομάδων του πληθυσμού, όπως οι τσιγγάνοι, χειροτερεύει.
Με αυτήν την έννοια, προγράμματα όπως αυτό που παρουσιάζεται, είναι ασπιρίνη, ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν αντιμετωπίζουν την αιτία της φτώχειας και του αποκλεισμού, που υποτιμούν την ανάγκη αντιρατσιστικής αλληλεγγύης της υπόλοιπης κοινωνίας, που στοχεύουν κυρίως στη σπατάλη εκατομμυρίων που θα ενισχύσουν τα ταμεία εργολάβων, ΜΚΟ και προγραμματάκηδων των Πανεπιστημίων.
Κλείνοντας, η υπέρβαση του έμπρακτου αποκλεισμού των Ρομά από τα βασικά κοινωνικά δικαιώματα (στέγαση, εργασία, εκπαίδευση, υγεία) δεν είναι θέμα μόνο των Ρομά αλλά και όλης της εργατικής τάξης, μέρος της οποίας είναι και αυτοί- και μάλιστα οι πιο βαθιά πληττόμενοι, μαζί με τους μετανάστες- και του αγώνα που δίνει σήμερα η ελληνική κοινωνία να ξεφύγει από τη φτώχεια, ενάντια στο κεφάλαιο και τα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Οι Ρομά οφείλουν να οργανωθούν και να διεκδικήσουν κι οι ίδιοι μια καλύτερη ζωή, με αξιοπρέπεια, που δεν θα έχει όριο τα όρια του γκέτο τους, μια τετράμηνη απασχόληση κι ένα σάντουιτς στα παιδιά τους στο σχολείο.
Με αυτή τη λογική καταψηφίζουμε το πρόγραμμα».
