"Και να γιατί είμαι το πνεύμα της ανταρσίας, γιατί στα ιδανικά των κόσμων που γκρεμίζονται, φέρνω τα ιδανικά των κόσμων που γεννιούνται. Είμαι κάθε φορά το μέλλον..." Κ. Βάρναλης "ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ - ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Η ασφάλεια και η ζωή πάνω από τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των μεγαλεμπόρων

Τα συγκλονιστικά στοιχεία που έρχονται διαρκώς στην δημοσιότητα για την πυρκαγιά  στο «NORMAN ATLANTIC», οι δέκα νεκροί και οι αγνοούμενοι, η παραδοχή ουσιαστικά ότι η εταιρία ΑΝΕΚ δεν γνώριζε πόσοι είναι ακριβώς οι επιβάτες, επιβεβαιώνουν  ότι πρόκειται για έγκλημα της εφοπλιστικής ασυδοσίας και της ανυπαρξίας κρατικών ελέγχων στα λιμάνια. Όλα δείχνουν ότι η πυρκαγιά οφείλεται στην εξωφρενική υπερφόρτωση του πλοίου σε συνδυασμό με τα ανεπαρκή μέσα προστασίας από την πυρκαγιά όσο και την έλλειψη διασωστικών μέσων. Οι διασωθέντες περιγράφουν σκηνές που ουσιαστικά προετοίμαζαν το μοιραίο: υπερφόρτωση, έλλειψη καμπινών, κακές έως άθλιες συνθήκες στο πλοίο, απουσία ακόμα και συναγερμού που θα μπορούσε να σώσει τους άτυχους επιβάτες.
Οι ευθύνες των εμπλεκόμενων εταιρειών, της ιταλικής ιδιοκτησίας και της ΑΝΕΚ που νοίκιασε το πλοίο για το δρομολόγιο, οι ευθύνες του  υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είναι κολοσσιαίες. Τα δραματικά ερωτήματα που θέτουν τα 4 ναυτεργατικά σωματεία (ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ) πρέπει άμεσα να διερευνηθούν και να απαντηθούν. Οι ναυτεργάτες καταγγέλλουν ότι το πλοίο είχε ελλείψεις στα συστήματα πυροπροστασίας!
Το ελάχιστο που πρέπει να γίνει είναι να κάτσουν το σκαμνί οι πολιτικοί υπεύθυνοι, οι ιδιοκτήτες  και όλοι οι υπεύθυνοι για αυτήν την τραγωδία. Η πολιτική ευθύνη βαραίνει τους τραγικούς Δένδια και Βαρβιτσιώτη, που επαναλαμβάνουν τη «δόξα» του ανεκδιήγητου Παπουτσή στην υπόθεση του «Σάμινα».
Οριστική λύση μπορεί να δώσει μια πολιτική που βάζει το δικαίωμα στην ασφάλεια και τη ζωή πάνω από τα κέρδη του εφοπλιστικού και εμπορικού κεφαλαίου, από ένα σύστημα ασφαλών, σύγχρονων, δημόσιων μεταφορών.
                                                                                                       
ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Κατάθεση επερωτήσεων προς την Περιφερειακή Αρχή

[με βάση το άρθρο 16 του κανονισμού λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου]
Κοινοποιούμε δύο επερωτήσεις που κατέθεσε ο σύμβουλος της «Ανταρσία στο Αιγαίο» Ανδρέας Μπάλλας προς τον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου με τα παρακάτω θέματα: 


 

  1. Προμήθεια και εγκατάσταση εξοπλισμού για την κάλυψη του ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος.

  2. Ενέργειες Περιφερειακής Αρχής για την διασφάλιση των συμφερόντων της απέναντι στους υπευθύνους για την κατάρρευση της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου-Λήμνου

     


ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ 1η
[με βάση το άρθρο 16 του κανονισμού λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου]
ΘΕΜΑ: Πρόταση ένταξης έργου με θέμα «Υπηρεσίες ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος σε περιοχές της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου»
Όπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση, μέσα από την διορισμένη από αυτήν Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, έχει παραχωρήσει την υπηρεσία εκπομπής ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος στην κοινοπραξία έξι ιδιωτικών καναλιών (MEGA, ANT1, SKAI, ALPHA, STAR, Μακεδονία), την DIGEA.
Ο διαγωνισμός καταγγέλθηκε και μέσα στην Βουλή ως σκάνδαλο, καθώς η εταιρία ανέλαβε την ψηφιακή εκπομπή για 15 χρόνια με αποικιακού τύπου σύμβαση, με διαγωνισμό-παρωδία, χωρίς ανταγωνιστή, έναντι ευτελούς ποσού για τους μετόχους της και με τεράστιες απώλειες εσόδων για το Δημόσιο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ενώ το κόστος για την DIGEA θα είναι 18 εκ. ευρώ για 15 χρόνια, τα προσδοκώμενα έσοδα μπορεί να φτάσουν τα 30-40 εκ. τον χρόνο! Ταυτόχρονα, καθώς η DIGEA αποτελείται αποκλειστικά από κανάλια, τα χρήματα που υποτίθεται ότι θα δίνει, απ” την μία τσέπη θα βγαίνουν στην άλλη τσέπη θα μπαίνουν…
Πρόκειται για πλήρη έλεγχο του τηλεοπτικού τοπίου, όχι μόνο από την άποψη του περιεχομένου, όπως το έχουν μέχρι τώρα με τα ιδιωτικά κανάλια και με την κυβερνητική ΝΕΡΙΤ, αλλά και από άποψη ψηφιακής εκπομπής. Θα μπορεί δηλαδή ο πάροχος να ελέγχει το περιεχόμενο οποιουδήποτε καναλιού και αν δεν του αρέσει θα το κόβει. Όπως είχε κάνει με τον 902, ο οποίος προσπαθούσε να αναμεταδώσει το πρόγραμμα των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια φάση, κατά την οποία η DIGEA δεν ανταποκρίνεται ούτε στη στοιχειώδη υποχρέωσή της να έχει εγκατεστημένους τους αναγκαίους πομπούς για την ψηφιακή κάλυψη όλων των περιοχών της χώρας, με αποτέλεσμα χιλιάδες κάτοικοι στο Β. Αιγαίο και στην υπόλοιπη χώρα να μην έχουν πρόσβαση σε τηλεοπτικούς δέκτες, αφού και το αναλογικό σήμα έχει κοπεί.
Αντί λοιπόν οι φορείς της Πολιτείας να υποχρεώσουν την DIGEA να εκπληρώσει η ίδια στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της ή να ακυρώσουν την ανάθεση, βλέπουμε την Περιφέρεια Β. Αιγαίου να αναλαμβάνει η ίδια το κόστος που αναλογεί στην ιδιωτική εταιρία και μάλιστα με ένα πολύ μεγάλο ποσό (600.000 ευρώ) που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε άλλη κατεύθυνση, στα πλαίσια του ίδιου κωδικού (λ.χ. υποδομές πρόσβασης στο διαδίκτυο απομακρυσμένων περιοχών ή μικρότερων νησιών).
Επερωτάται η Περιφερειακή Αρχή:
  • Σε ποιες ενέργειες προέβη για να πιέσει τα αρμόδια υπουργεία και την εταιρία, πριν πάρει την απόφαση να αναλάβει η ίδια το κόστος αγοράς και εγκατάστασης του εξοπλισμού;
  • Εμπλέκεται η DIGEA σε κάποια φάση της αγοράς και εγκατάστασης των πομπών με την ευθύνη της Περιφέρειας, λ.χ. ενδέχεται να αγοραστούν από αυτήν οι αναμεταδότες ή να συνεργαστούν στην εγκατάσταση στελέχη της εταιρίας;
  • Ποια είναι η πολιτική θέση της Περιφερειακής Αρχής για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συχνοτήτων; Προτίθεται να πάρει πρωτοβουλίες για να προστατέψει το δημόσιο συμφέρον από τα ιδιωτικά συμφέροντα που τις λυμαίνονται και, αν ναι, ποιες θα είναι αυτές;

Μυτιλήνη, 18-11-2014
Ο επερωτών
Μπάλλας Ανδρέας
περιφερειακός σύμβουλος
Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά 



ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ 2η
[με βάση το άρθρο 16 του κανονισμού λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου]
ΘΕΜΑ: Ενέργειες Περιφερειακής Αρχής για την διασφάλιση των συμφερόντων της απέναντι στους υπευθύνους για την κατάρρευση της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου-Λήμνου
Τον Μάρτιο του 2012 η Τράπεζα της Ελλάδος ανακάλεσε την άδεια λειτουργίας της Συνεταιριστικής Τράπεζα Λέσβου–Λήμνου λίγο πριν την κατάρρευση της. Πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ ήταν τα κεφάλαια που είχαν τοποθετηθεί στην Τράπεζα. Στην πλειοψηφία τους πρόκειται για τις οικονομίες εργαζομένων, αγροτών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων της Λέσβου και της Λήμνου (και ένα μικρό μέρος και από την Χίο). Η συνολική ζημιά από την κατάρρευση της Τράπεζας είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσει τα 30 εκατομμύρια ευρώ. Οι 6.000 μεριδιούχοι της Συνεταιριστικής, πέρα από τα κεφάλαια που ήδη έχουν χάσει, κινδυνεύουν να πληρώσουν άλλα τόσα για να καλύψουν μέρος από τις ζημιές που δημιουργήθηκαν.
Δεν πρόκειται απλώς για διαχειριστικά ή επενδυτικά λάθη αλλά για συνειδητή πολιτική σειράς διοικήσεων της Τράπεζας για την ενίσχυση συγκεκριμένων μερίδων του ντόπιου κεφαλαίου. Σύμφωνα με τα κατά καιρούς δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου αλλά και με τα όσα εμμέσως έχει παραδεχθεί η Τράπεζα της Ελλάδος, η Συνεταιριστική κάλυπτε από τα ίδια κεφάλαια ακάλυπτες επιταγές πελατών της, χορηγούσε δάνεια σε επιχειρηματίες που ήταν αδύνατο να τα εξυπηρετήσουν λόγω του μικρού τζίρου των επιχειρήσεων τους, έχουν βρεθεί στην Τράπεζα φάκελοι δανειακών συμβάσεων χωρίς καν τα στοιχεία ταυτότητας των δανειοληπτών, ενώ επίσης χορηγούσε δάνεια χωρίς να λαμβάνει τις αναγκαίες εγγυήσεις. Γι” αυτό και πρώην ανώτερα στελέχη της Τράπεζας (του 2004) είναι αντιμέτωπα με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα για μία εκ των προαναφερομένων περιπτώσεων, ενώ το σύνολο της υπόθεσης διερευνάται από τον Οικονομικό Εισαγγελέα.
Τα επόμενα χρόνια η τράπεζα χορηγούσε μπόνους σε στελέχη και μερίσματα στους μεριδιούχους, παρότι οι ορκωτοί λογιστές τόνιζαν πως έπρεπε να κάνει προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις, οι οποίες αφορούσαν τα διαφόρων τύπων θαλασσοδάνεια που είχε χορηγήσει. Επίσης υπάρχουν πληροφορίες πως συνεχίστηκε η χορήγηση δανείων σε πρόσωπα (φυσικά και νομικά) πέραν των ορίων της πιστοληπτικής τους ικανότητας.
Αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών ήταν να εξανεμιστούν τα κεφάλαια της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου-Λήμνου και το Μάρτιο του 2012 να ανασταλεί η λειτουργία της. Ανάμεσα σε αυτούς που έχασαν τα κεφάλαια που είχαν επενδύσει είναι ο Δήμος Λέσβου και η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (ως διάδοχος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λέσβου). Τα κεφάλαια που έχασαν ανέρχονται σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Μόνο για την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου οι απώλειες κεφαλαίων προσεγγίζουν τα 800.000 ευρώ. Πρόκειται για ίδια κεφάλαια, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν χωρίς τους περιορισμούς του Καλλικράτη για να καλύψουν πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Επίσης, τόσο η Περιφέρεια όσο και ο Δήμος Λέσβου κινδυνεύουν να κληθούν να πληρώσουν την αξία των συνεταιριστικών μερίδων που κατείχαν στο διπλάσιο, όπως προβλέπει το καταστατικό της Συνεταιριστικής για την κάλυψη των ζημιών που έχουν δημιουργηθεί. Στην περίπτωση αυτή η Περιφέρεια θα κληθεί να πληρώσει άλλο 800.000 ευρώ, πέραν αυτού που ήδη έχει χάσει.
Τεράστια ήταν η ζημιά που προκλήθηκε και στην τοπική οικονομία από το κλείσιμο της Τράπεζας καθώς, παρά τα προβλήματά της, κάλυπτε σημαντικό μέρος των αναγκών των μικρομεσαίων και πολύ μικρών τοπικών επιχειρήσεων σε κεφάλαια κίνησης.
Η προηγούμενη Περιφερειακή Αρχή ορθά έπραξε όταν απέσυρε τις καταθέσεις που είχε στην Τράπεζα, λίγο καιρό πριν το κλείσιμο της. Όμως πέραν αυτού δεν έκανε τίποτα για να διεκδικήσει τα κεφάλαια που είχε χάσει από τις συνεταιριστικές μερίδες που κατείχε.
Επερωτάται η Περιφερειακή Αρχή:
  1. Γνωρίζει το ακριβές μέγεθος της ζημίας για την περιουσία της Περιφέρειας από την κατάρρευση της Συνεταιριστικής Τράπεζας; Μπορεί ο εκκαθαριστής της Τράπεζας να ενημερώσει το σώμα για το εύρος της ζημίας που έχει καταγράψει, για τις υποχρεώσεις της Περιφέρειας έναντι της Τράπεζας, με βάση το νόμο και το καταστατικό της Τράπεζας, και για την πορεία της εκκαθάρισης;
  2. Τι προτίθεται να κάνει για να διασφαλίσει τα συμφέροντα τα δικά της και των μεριδιούχων;
  3. Προτίθεται η Περιφέρεια να γίνει μέλος του Συλλόγου Μεριδιούχων της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου-Λήμνου, ο οποίος έχει συσταθεί και λειτουργεί προσπαθώντας να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μεριδιούχων, και να στηρίξει και με τον τρόπο αυτό τους ζημιωθέντες μεριδιούχους;
  4. Προτίθεται να συμμετάσχει στην προσφυγή που έχει ξεκινήσει από τον παραπάνω Σύλλογο κατά των πρώην διοικήσεων της Τράπεζας και κατά παντός άλλου υπευθύνου για παράβαση των κανόνων λειτουργίας των Τραπεζών και πλημμελείς ελέγχους που ζημίωσαν την Περιφέρεια ως μεριδιούχο;
  5. Έχει γίνει πρόβλεψη στο προϋπολογισμό για την κάλυψη των υποχρεώσεων που θα προκύψουν όταν η Περιφέρεια κληθεί να πληρώσει τα επιπλέον 800.000 ευρώ για τις ζημίες της Συνεταιριστικής; Αν όχι, πώς σκέπτεται να αντιμετωπίσει το ζήτημα αυτό η Περιφερειακή Αρχή;

Μυτιλήνη, 18-11-2014
Ο επερωτών
Μπάλλας Ανδρέας
περιφερειακός σύμβουλος
Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά


Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΩΝ




Τοποθέτηση του Ανδρέα Μπάλλα στο Περιφερειακό Συμβούλιο της 10/11
Η «Ανταρσία στο Αιγαίο» είχε τοποθετηθεί δημόσια και στις αρχές της άνοιξης, με αφορμή την παράταση της προσωρινής αδειοδότησης των ελαιοτριβείων, όσον αφορά το πρόβλημα της διαχείρισης των αποβλήτων της επεξεργασίας του ελαιοκάρπου. Ισχυριστήκαμε τότε και ισχυριζόμαστε και τώρα ότι ο προσανατολισμός στη διφασική τεχνολογία που προωθεί η Ε.Ε. θα έχει αμφίβολα αποτελέσματα για την αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού προβλήματος, αν δεν δημιουργήσει και νέα προβλήματα. Το βέβαιο όμως είναι ότι απαιτεί μεγάλες δαπάνες σε πάγιο και μηχανολογικό εξοπλισμό από τα ελαιοτριβεία και τα πυρηνελαιουργεία, δαπάνες που δύσκολα θα μπορέσουν να καλύψουν οι συνεταιρισμοί και οι μικροί ελαιοτριβείς, με κόστος που θα μετακυλιστεί στον παραγωγό και θα αδυνατίσει τη βιωσιμότητα της καλλιέργειάς του. Ήδη ο παραγωγός είναι χτυπημένος από την κρίση, τις εξευτελιστικές τιμές των προϊόντων, την έλλειψη ρευστότητας και την απουσία κάθε είδους κρατικής προστασίας.
Όλοι σήμερα επίσης αναγνωρίζουν ότι είναι αδύνατο άμεσα στη Λέσβο να δοθεί αποτελεσματική λύση. Οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες και η διφασική πυρήνα, καθώς θα είναι αδύνατο να τύχει άμεσης επεξεργασίας, θα σωρεύεται σε δεξαμενές με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τεράστια προβλήματα κακοσμίας.
Ας έχουμε στο νου μας και το παράδειγμα της Καλαμάτας, όπου καινούργιες εγκαταστάσεις πυρηνελαιουργείου έκλεισαν υπό το βάρος του τεράστιου κόστους παραγωγής. Σε αύξηση του κόστους παραγωγής οδηγεί σχεδόν το σύνολο των άλλων μεθόδων επεξεργασίας του «κατσίγαρου» που έχουν εμφανιστεί ως σήμερα.
Στόχος λοιπόν σήμερα πρέπει να είναι η εξέταση και η ανάπτυξη μεθόδων διαχείρισης των παραπροϊόντων του ελαιοκάρπου τεχνικά (περιβαλλοντικά) ορθών και οικονομικά βιώσιμων. Μια τέτοια τεχνική είναι η εδαφοποίηση του «κατσίγαρου»φερτάρδευση»), της εφαρμογής σε καλλιεργούμενα εδάφη, προκειμένου να αξιοποιηθεί η υψηλή περιεκτικότητά του σε οργανική ουσία και θρεπτικά συστατικά. Πρόκειται για μια μέθοδο επιστημονικά τεκμηριωμένη, φιλική στο περιβάλλον που δεν απαιτεί επενδύσεις σε πάγια και μηχανολογικό εξοπλισμό. Η τεχνική αυτή εντάχθηοιαιακε και σε ερευνητικά προγράμματα της Ε.Ε. στη Ελλάδα, τα οποία παρουσίασαν πολύ θετικά αποτελέσματα. Ήδη είναι διαδεδομένη και εφαρμόζεται σε σημαντικές ελαιοπαραγωγούς χώρες, την Ιταλία (1996) και την Πορτογαλία (2000). Τη μέθοδο αυτή έχει προτείνει και το Ινστιτούτο Ελαίας και Υποτροπικών Φυτών των Χανίων και έχει παρουσιαστεί πριν κάποια χρόνια και στη Λέσβο από τον Διευθυντή του Ινστιτούτου κ. Χαρτζουλάκη, ώστε κανείς να μην μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν την γνωρίζει.
Ενώ αυτή η τεχνική λοιπόν είναι διεθνώς καθιερωμένη και επιτυχημένη, η Περιφερειακή Αρχή και το Περιφερειακό Συμβούλιο του Β. Αιγαίου δεν έκαναν τίποτα ως σήμερα για να την προωθήσουν ή έστω για να εξετάσουν τις δυνατότητες εφαρμογής της στη Λέσβο και στα άλλα νησιά. Περιφέρεια και κυβέρνηση έχουν την κύρια ευθύνη γι’ αυτό καθώς συνειδητά στηρίζουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των εταιρειών που πωλούν τα μηχανήματα για τα διφασικά ελαιοτριβεία και πυρηνελαιουργεία και τις αντίστοιχες επιχειρήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σήμερα σαφές ότι κάθε προσπάθεια συμμόρφωσης με ένα νέο πλαίσιο περιβαλλοντικών όρων δεν εκπορεύεται από πραγματικό ενδιαφέρον για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά από τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη, για ευκαιρίες επενδύσεων και αύξησης των κερδών και για μονοπωλιακή συγκέντρωση της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγικής, μεταποιητικής και εμπορικής δραστηριότητας. Η Ε.Ε. θεωρεί σημαντικότερο πρόβλημα τα απόβλητα των ελαιοτριβείων της Λέσβου από την απόρριψη των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο. Πίσω λοιπόν από την αρχική άρνηση της πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου να συζητηθεί το αίτημα των ελαιοτριβέων και το ενδεχόμενο αναστολής της παράτασης αδειοδότησης των ελαιοτριβείων βρίσκονται τέτοια συμφέροντα και λογικές.
Να το πούμε κι αλλιώς: Κάθε νέα φαεινή έμπνευση της Ε.Ε. που σχετίζεται με την δήθεν προστασία του περιβάλλοντος οδηγεί στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των παραγωγικών συνεταιρισμών και των μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων. Ας δούμε τι έγινε στη Λέσβο και με τα σφαγεία. Ο παραγωγός είναι ολοένα και περισσότερο εξαρτημένος από τα μονοπώλια που επεξεργάζονται και διαθέτουν τα προϊόντα του και δουλεύει με όρους δουλοπάροικου.
Η κ. Κυρίτση συμφωνεί μαζί μας στις παραπάνω διαπιστώσεις, όπως φαίνεται από την τοποθέτησή της. Όταν λέει όμως ότι «υπάρχει μια αποσπασματική αντιμετώπιση του θέματος, η οποία υποτιμά την ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης του πρωτογενούς τομέα», πέφτει σε μια τεράστια αντίφαση, εφόσον είναι σαφές ότι οι προσπάθειες αυτές δεν είναι καθόλου αποσπασματικές αλλά εντάσσονται ακριβώς στο σχέδιο της Ε.Ε. και της κυβέρνησης για τον πρωτογενή τομέα. Καθόλου δεν ενδιαφέρονται αυτοί για παραγωγική ανασυγκρότηση με άξονα τα συμφέροντα του παραγωγού· ενδιαφέρονται για νέα κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο και για την ενίσχυση των μονοπωλίων. Φιλολαϊκή παραγωγική ανασυγκρότηση εντός Ε.Ε.. δεν μπορεί να υπάρξει. Το σχέδιο McKinsey που παράγγειλε η Τράπεζα Πειραιώς, ως οιονεί ιδιοκτήτρια της αγροτικής παραγωγής, και το οποίο περιγράφει αναλυτικά τους στόχους της συγκεντροποίησης είναι χαρακτηριστικό (τέσσερα ελαιοτριβεία πανελλαδικά, μία εξαγωγική εταιρία κ.λπ.).
Εμείς διάθεση να χαϊδέψουμε τα αυτιά των ελαιοτριβέων δεν έχουμε. Έχουν τεράστια ευθύνη για τη μη προσαρμογή τους στους στοιχειώδεις περιβαλλοντικούς όρους ενώ γνώριζαν τις εξελίξεις από το 1992. Καμία κίνηση όμως δεν έκαναν προς αυτήν την κατεύθυνση, με μικρές εξαιρέσεις, ακουμπώντας πάνω στο μαξιλαράκι της πολιτικής προστασίας. Πολλά από τα σημεία που καταθέτουν σήμερα στο υπόμνημά τους είναι σε θετική κατεύθυνση αλλά τους καλούμε να πάρουν κι αυτοί θέση πάνω στην πρόταση που καταθέτουμε εμείς.
Για εμάς η προσωρινή αδειοδότηση είναι αναπόφευκτη αλλά δεν αποτελεί λύση. Επαναφέρουμε την πρότασή μας για την προώθηση της τεχνικής της εδαφοποίησης του «κατσίγαρου», που είναι φιλική για το περιβάλλον και διασώζει πόρους για τους παραγωγούς. Στηρίζουμε την σχετική πρώτη πρόταση τροποποίησης της νομοθεσίας, όπως διατυπώθηκε από την Προϊσταμένη της Δ/νσης Βιομηχανίας, Ενέργειας & Φυσικών Πόρων στην επιτροπή.
Η Περιφερειακή Αρχή, πέρα από την διάθεσή της να συμμορφώνεται με το ισχύον νομικό πλαίσιο, οφείλει να εκφέρει και μια πολιτική τοποθέτηση για την επιλογή της, την οποία ως σήμερα αποφεύγει επιμελώς. Ποια είναι η θέση της για τη διφασική τεχνολογία;
Σε κάθε περίπτωση, για εμάς η Πολιτεία οφείλει να επιδοτεί ως και το 100% μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων τις όποιες μετατροπές επιβάλλει νομοθετικά να κάνουν οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί. Κυρίως οφείλει να ακούσει και προχωρήσει το γρηγορότερο στην υλοποίηση προτάσεων για τη διαχείριση των αποβλήτων του ελαιοκάρπου οι οποίες θα εκπορεύονται όχι από τα οικονομικά συμφέροντα αλλά από ανεξάρτητες περιβαλλοντικές μελέτες- για τις οποίες προσπαθούμε να συμβάλλουμε κι εμείς να ακουστούν- και με κριτήριο την ενίσχυση και όχι την εξόντωση του παραγωγού και των συνεταιρισμών. Γι’ αυτό καλούμε τον αγροτοκτηνοτροφικό κόσμο σε εγρήγορση, γιατί το δίκιο του αυτό, το δικαίωμα να ζει αξιοπρεπώς από το εισόδημά του, κανείς δεν θα του το χαρίσει άπλετα αλλά θα το κερδίσει ο ίδιος με αγώνες.

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Περιφερειακό συμβούλιο: Οι τοποθετήσεις της Ανταρσία στο Αιγαίο

Η πρώτη ουσιαστική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου την Πέμπτη 29/10 αποκάλυψε ευθύς αμέσως στοιχεία του ρόλου της Περιφέρειας ως ένας θεσμός διαχείρισης εντός των στενά δοσμένων πλαισίων της αντιλαϊκής πολιτικής, που λίγο έχει να κάνει με «αυτοδιοίκηση». Η παράταξη της πλειοψηφίας δεν μπόρεσε ούτε σε συμβολικό επίπεδο να εκφράσει κάποιο σχεδιασμό για τις μεγαλόπνοες εξαγγελίες της για αντιμετώπιση της ανεργίας, της ανθρωπιστικής κρίσης, για έργα ουσίας κ.λπ.. Ήδη από την ημερήσια διάταξη και την ιεράρχηση των θεμάτων είχε διαφανεί η απροθυμία της να ασχοληθεί με τα κυρίαρχα ζητήματα που σήμερα απασχολούν τους εργαζόμενους και την τοπική κοινωνία. Από αυτήν απουσίαζαν θέματα όπως η ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών μας (παρά την δέσμευση του προεδρείου στην προηγούμενη συνεδρίαση να το εντάξει ως τακτικό κυρίαρχο θέμα), η διαδικασία ιδιωτικοποίησης τεσσάρων αεροδρομίων μας, τα προβλήματα του αγροτοκτηνοτροφικού κόσμου (με τον καταρροϊκό πυρετό κ.λπ.), η ανθρωπιστική κρίση που διευρύνεται χρόνο με τον χρόνο στα νησιά μας. Αντίθετα, κυριάρχησαν μια σειρά γραφειοκρατικές-τεχνικές διευθετήσεις, η συζήτηση επί των οποίων στέρησε πολύτιμο χρόνο και απέδειξε τον χαρακτήρα της Περιφέρειας ως «αποκεντρωμένη υπηρεσία» της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.



Ως Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά, με τον περιφερειακό σύμβουλο Ανδρέα Μπάλλα, προσπαθήσαμε στη συνεδρίαση να αναδείξουμε ως κυρίαρχα τα ζητήματα που σχετίζονται με τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων, των αγροτών, της νεολαίας, των στρωμάτων που πλήττονται από την κρίση.

*Στηρίξαμε με θετική ψήφο την πρωτοβουλία (εκτός ημερήσιας διάταξης) της Περιφέρειας για τη διάθεση κονδυλίου 70.000 ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, μέσω της διανομής ειδών διατροφής πρώτης ανάγκης σε απόρους, άστεγους κ.λπ.. Κι αυτό παρά την επιφύ-λαξή μας για τις οργανωτικές αδυναμίες του προγράμματος (δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τους «δικαιούχους») και για το ύψος του κονδυλίου, το οποίο θεωρούμε, προφανέστατα, ανεπαρκές. Δηλώσαμε ότι τα χρήματα που στηρίζουν αυτό το πρόγραμμα (κονδύλι από το «πρωτογενές πλεόνασμα») είναι «ματωμένα» χρήματα, από τις θυσίες του ελληνικού λαού, από τις απολύσεις, την κατάργηση σχολείων, νοσοκομείων και κοινωνικών δομών, από τη φοροληστεία, και ότι καθήκον όλων των πολιτικών δυνάμεων που δηλώνουν αντίθετες στις ασκούμενες πολιτικές είναι όχι η διαχείριση της εξαθλίωσης και η φιλανθρωπία αλλά η διαμόρφωση συντονισμένων αγώνων για την ανατροπή της πολιτικής αυτής και την δικαίωση των ανθρώπων του μόχθου, των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου.

*Ζητήσαμε να συζητηθεί το θέμα που έθεσαν, εκτός ΗΔ, οι παρόντες στη συνεδρίαση ελαιοτριβείς του νησιού, για την αδειοδότηση των ελαιοτριβείων. Ανεξάρτητα από την ουσία της υπόθεσης, το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό για την ευκολία με την οποία η πλειοψηφία το παρέπεμψε σε νεότερη συνεδρίαση. Σε κάθε περίπτωση, εμείς, ως Ανταρσία στο Αιγαίο, έχουμε ζητήσει θέματα που θέτουν κάτοικοι και θεσμικοί φορείς των νησιών μας να συζητούνται κατά προτεραιότητα στις συ-νεδριάσεις, ειδικά από τη στιγμή που αυτοί παρίστανται στη διαδικασία.

Όσον αφορά τα θέματα της ημερήσιας διάταξης:

1. Η Ανταρσία στο Αιγαίο δήλωσε ότι θα ψηφίζει λευκό σε μια σειρά γραφειοκρατικά- διαχειριστικά ζητήματα, ξεκινώντας από μια θέση αρχής, διαφωνίας με τον τρόπο οργάνωσης των θεσμών και των διαδικασιών των ΟΤΑ στον Καλλικράτη. Είναι άρα ευθύνη της πλειοψηφίας να υλοποιήσει τα σχετικά διαδικαστικά ζητήματα (δικαίωμα υπογραφών, ορισμών μελών επιτροπών και εκπροσώπων κ.λπ.). Ειδικά για τις δύο νέες επιτροπές που συστάθηκαν, θεωρούμε απαράδεκτο το να τους μεταβιβάζονται αρμοδιότητες και να εκτελούν πράξεις τις οποίες το Περιφερειακό Συμβούλιο θα αγνοεί και την ίδια στιγμή να αποκλείονται εξ ορισμού οι παρατάξεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης από της εκπροσώπηση στις επιτροπές αυτές ώστε να ελέγχουν τις διαδικασίες. Το γεγονός του ορισμού, παρόλα αυτά, των άλλων δύο μελών της ελάσ-σονος αντιπολίτευσης (Σπιλάνη και Β. Μπάλλα) σε επιτροπές με πρόταση της κας Κυρίτση, μάλλον ανταπόδοση χρωστουμένων θυμίζει παρά «κουλτούρα συνεννόησης και συνεργασίας».

2. Αναγνωρίζουμε ότι οι τροποποιήσεις στον προϋπολογισμό που έφερε η Περιφερειακή Αρχή αποτυπώνουν την ανάγκη προσαρμογής σε πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, πιέσεις και διεκδικήσεις. Με αυτήν την έννοια εμείς δηλώσαμε ότι, παρόλο που ο τρέχων- και ο νέος -προϋπολογισμός κινούνται σε αντιδραστική κατεύθυνση, θα μπορούσαμε να στηρίξουμε κάποιες προτάσεις που εξυπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα. Τέτοιες ήταν λ.χ. οι ενέργειες για την καταπολέμηση των κουνουπιών και την αποζημίωση των εργαζομένων για το σκοπό αυτό ή ο εκσυγχρονισμός του αλιευτικού καταφυγίου στο Γιαλισκάρι της Ικαρίας. Ωστόσο καθώς οι ενέργειες αυτές κατατίθενται πακέτο με άλλες τροποποιήσεις που δεν θεωρούμε απαραίτητες ή έχουν λογική βιτρίνας δώσαμε λευκή ψήφο. Με βάση την παραπάνω λογική ψηφίσαμε το αναγκαίο έργο αποκατάστασης της οδού Μεγαλοχωρίου-Αγιάσου, μια που η πρόταση αυτή κατέβηκε αυτόνομα.

3. Την πρόταση τροποποίησης του προγράμματος τουριστικής προβολής 2014 την καταψηφίσαμε, επιφυλασσόμενοι για μια εκτενέστερη τοποθέτηση όταν συζητηθεί το νέο πρόγραμμα. Ωστόσο δηλώσαμε σαφώς την αντίθεσή μας με τα προγράμματα τουριστικής προβολής με τον τρόπο που γίνονται, καθώς αυτά εκφράζουν μια δυσώδη σχέση της τοπικής αυτοδιοίκησης με κομμάτια του εκδοτικού κατεστημένου και με το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο και καθόλου δεν εξυπηρετούνται μέσα από αυτά οι πραγματικές ανάγκες των μικρών τουριστικών επιχειρήσεων, πολύ περισσότερο δε τα συμφέροντα των εργαζομένων στο τουρισμό, σε έναν κλάδο που μα-στίζεται από την ελαστικότητα στην απασχόληση και τις σκληρές συνθήκες εργασίας.

4. Όσον αφορά το αίτημα για την εξουσιοδότηση της Οικονομικής Επιτροπής να καταθέτει προτάσεις ένταξης δράσεων στο ΕΣΠΑ «για λόγους ταχύτητας», με έκπληξη διαπιστώσαμε την ομοθυμία όλων των παρατάξεων- και των αριστερών- να διευκολύνουν τη διαδικασία αυτή. Με μεγάλη ευκολία οι παρατάξεις της συστημικής Αριστεράς τοποθετούνταν για τη δυνατότητα «επιλεξιμότητας χρήσιμων έργων» και για την ανάγκη συζήτησης και διαμόρφωσης «στρατηγικής αξιοποίησης» του ΕΣΠΑ, λες και δεν είναι σαφές το αντιδραστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτό κινείται, λες και δεν γνωρίζουμε ότι αυτό είναι σχεδιασμένο και ελέγχεται απόλυτα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λες και δεν γνωρίζουμε ότι η στρατηγική αυτή μεταλλάσσεται συνεχώς προς το αντιδραστικότερο, προς την καθαρότερη και αμεσότερη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου. Η Ανταρσία στο Αιγαίο είναι η μόνη παράταξη στο Περιφερειακό Συμβούλιο που καταψήφισε την πρόταση αυτή.

5. Για το ζήτημα «Έγκριση της θέσπισης παγίου κατ΄ αποκοπή χορηγήματος καθαριότητας για το οικονομικό έτος 2014» που έγινε προσπάθεια να προσπεραστεί ως «τεχνικό», στα γρήγορα, η Ανταρσία στο Αιγαίο ανέδειξε το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας δημόσιων υπηρεσιών προβάλλοντας και τον επίμονο αγώνα των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών χαρακτηρίσαμε εξευτελιστικές τις συμβάσεις και τις αμοιβές των εργαζόμενων στην καθαριότητα και απαιτήσαμε από την Περιφέρεια να ελεγχθεί σε κάθε περίπτωση ο εργολάβος για το αν τηρεί τη εργατική νομοθεσία (μισθό, ασφάλιση, συνθήκες εργασίας, ωράριο κ.λπ.). Ζητήσαμε η Περιφέρεια να διεκδικήσει μόνιμο προσωπικό για την καθαριότητα των κτηρίων ευθύνης της, πράγμα για το οποίο η περιφερειάρχης δεσμεύτηκε. Για εμάς βέβαια δεν υπάρχει αυταπάτη ότι η πολιτική του κόμματος που στηρίζει την κα Καλογήρου θα επιτρέψει την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, αν δεν το διεκδικήσει ένα δυναμικό εργατικό κίνημα που θα ανατρέψει ευρύτερες κατευθύνσεις και πολιτικές. Εννοείται ότι καταψηφίσαμε την σχετική σύμβαση.

6. Για την πρόταση εκπόνησης μελέτης για την αξιοποίηση των Ιαματικών Λουτρών της Θερμής ως Ανταρσία στο Αιγαίο τοποθετηθήκαμε ως εξής: Η αξιοποίηση ολόκληρου του γεωθερμικού πεδίου του Β. Αιγαίου είναι αναγκαία, σημαντική και πολύμορφη, και δεν πρέπει να μείνει μόνο μέσα στα πλαίσια της τουριστικής ανάπτυξης. Τα Ιαματικά Λουτρά της Θερμής και το Σάρλιζα ρημάζουν για πολλά χρόνια εξαιτίας και της αδιαφορίας αυτοδιοικητικών παραγόντων και των διορισμένων διοικήσεων του ταμείου των Υγειονομικών στο οποίο ανήκουν. Η αξιοποίησή τους μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει τώρα με τη μελέτη και την ευθύνη της Περιφέρειας. Ωστόσο οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις της Περιφέρειας δεν αντιμετωπίζουν στρατηγικά το σχέδιο αξιοποίησης· κι αυτό γιατί πολλοί είναι αυτοί σήμερα που ονειρεύονται το ξεπούλημα των Λουτρών, των πηγών τους και του ξενοδοχείου σε ιδιώτες και τη μετατροπή τους σε πολυτελές spa για λίγους, στερώντας τα από τους ανθρώπους που τα έχουν πραγματικά ανάγκη για θεραπευτικούς λόγους και από τους κατοίκους της περιοχής, ενώ κάποιοι υποτιμούν εντελώς το ενδεχόμενο, πατώντας πάνω στην προβληματική κατάσταση σήμερα των ασφαλιστικών ταμείων, το έργο αυτό να πάει προς ιδιωτικοποίηση μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Για εμάς ένας στρατηγικός σχεδιασμός για τα Λουτρά περιλαμβάνει τη δημιουργία δημόσιου φορέα για την εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών, συνδεδεμένου με το ΕΣΥ και ερευνητικά με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ελεύθερη πρόσβαση στα ιαματικά νερά όλου του πληθυσμού, ιδιαίτερα όσων παραπέμπονται για ιαματικά λουτρά από γιατρούς. Απαλλοτρίωση του Σάρλιζα και των θερμαλιστικών εγκαταστάσεων που συνδέονται με αυτό, αναστήλωσή τους και απόδοσή του στους κατοίκους της περιοχής ως κέντρο πολιτισμού. Για τους λόγους αυτούς αντιμετωπίζουμε με επιφύλαξη τις προθέσεις της Περιφέρειας και ψηφίσαμε λευκό, χωρίς όμως να έχουμε αντίρρηση τουλάχιστον για την εκπόνηση της προτεινόμενης μελέτης.

7. Στηρίξαμε, τέλος, το ψήφισμα της παράταξης Κυρίτση- που πέρασε ομόφωνα- ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, στη βάση της διαμόρφωσης όρων αγώνα υπεράσπισης από το ξεπούλημα.

8. Στηρίξαμε και το- επίσης ομόφωνο- ψήφισμα των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης με το οποίο εκφράζουν την αγωνία τους για τη λειτουργία των κέντρων αυτών και διεκδικούν από τα όργανα της Πολιτείας την αναγκαία χρηματοδότηση. Εμείς οφείλουμε ωστόσο να πούμε ότι οι δομές ψυχικής υγείας και οι εν γένει κοινωνικές δομές πρέπει να είναι ενταγμένες στο δημόσιο σύστημα Υγείας, και άρα να χρηματοδοτούνται τακτικά και να συντονίζεται αποτελεσματικότερα η δράση τους. Η εμπειρία των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης θα πρέπει να αξιοποιηθεί στα πλαίσια ενός τέτοιου συστήματος.

Η Ανταρσία στο Αιγαίο, με τον περιφερειακό της σύμβουλο Ανδρέα Μπάλλα, προσπάθησε να εκφράσει στην πρώτη αυτή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου τα συμφέροντα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, σε αντιπαράθεση με τις πρωτοβουλίες διαχείρισης της κρίσης και στήριξης του κεφαλαίου των παρατάξεων Καλογήρου και Γιακαλή και με τις εντός του ίδιου συστήματος διορθωτικές παρατηρήσεις Σπιλάνη και Β. Μπάλλα, σε αντιπαράθεση και με τα όρια και τις αντιφάσεις της «Αριστεράς που γνωρίσαμε», των Κυρίτση και Κόρακα (αποδοχή του αντιδραστικού ρόλου του ΕΣΠΑ και της Ε.Ε., κλείσιμο του ματιού σε μερίδες του ντόπιου κεφαλαίου, προνομιμοποίηση επιλογών διαπραγμάτευσης και όχι ρήξεων κ.λπ.). Σε αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούμε και το επόμενο διάστημα, επισημαίνοντας πάντα ότι η βασική μας δράση θα είναι εκτός του Περιφερειακού Συμβουλίου, μαζί με τους αγώνες, τις αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις της κοινωνίας.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

14 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ – ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!


26 Σεπτέμβρη του 2000 ήταν όταν 81 άνθρωποι πνίγονταν στη θάλασσα στις «Πόρτες» της Πάρου μετά τη βύθιση του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ. Παρά τις ποινές σε μέλη του πληρώματος που εμπλέκονταν στο ναυάγιο, οι αιτίες του ναυαγίου παραμένουν ανέγγιχτες. Ήταν ένα έγκλημα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού που το υπηρετεί. Το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ ήταν ένα πλοίο 34 ετών και σύμφωνα με την τότε κείμενη νομοθεσία τον επόμενο χρόνο θα έπρεπε να αποσυρθεί. Ταξίδευε παρά τις καταγγελίες πρώην μελών του πληρώματός του ότι ήταν αναξιόπλοο και χωρίς έγκυρο πιστοποιητικό ασφαλείας.
Σήμερα, δεκατέσσερα χρόνια μετά, το εφοπλιστικό κεφάλαιο έχει γίνει ακόμα πιο ασύδοτο· φοροασυλία των ακτοπλοϊκών εταιρειών, δάνεια κι επιδοτήσεις, θέσπιση σειράς αντεργατικών νόμων για τη μείωση του κόστους εργασίας κ.λπ.. Ο άγριος νεοφιλελευθερισμός οδήγησε στη δημιουργία ενός συγκεκαλυμμένου μονοπωλίου στον κλάδο, που τυπικά εμφανίζεται ως ολιγοπώλιο. Η Τράπεζα Πειραιώς έχει γίνει ο απόλυτος άρχοντας της ελληνικής ακτοπλοΐας με χρήματα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τα οποία οι εργαζόμενοι πληρώνουν σήμερα τεράστιο φόρο αίματος.
Ωστόσο, όπως δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις με την άγονη γραμμή του Β. Αιγαίου, οι προσφερόμενες υπηρεσίες υποβαθμίζονται και το κόστος τους ανεβαίνει. Για την «Ανταρσία στο Αιγαίο» είναι σαφές ότι οι ανάγκες των κατοίκων του Β. Αιγαίου δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τις επιδιώξεις για τα κέρδη του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Εμείς προτείνουμε άμεσα έναν δημόσιο φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, που θα λειτουργεί με εργατικό και λαϊκό έλεγχο, που θα προσφέρεις φτηνές, ασφαλείς και τακτικές συγκοινωνίες και θα προκύψει από την απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση του ακτοπλοϊκού στόλου και από νέα πλοία που μπορεί να κατασκευάσει μια κρατική ναυπηγική βιομηχανία.
Οι θυσίες των 81 ανθρώπων του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ για να μην πάνε χαμένες θα πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να εντείνουμε την πάλη ενάντια στα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ενάντια στις κυβερνήσεις του μαύρου μετώπου που το υπηρετούν και στα πιο πιστά σκυλιά τους, τους χρυσαυγίτες, για να αλλάξει ρότα η ακτοπλοΐα μαζί με την κοινωνία ολόκληρη.

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Ορκίζεται αύριο το Περιφερειακό Συμβούλιο - Πως θα ορκιστεί ο Περιφερειακός Σύβουλος της Ανταρσία στο Αιγαίο

Ορκίζεται αύριο στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου, στις 5.30 μμ το Περιφερειακό Συμβούλιο Βορείου Αιγαίου στο οποίο για πρώτη φορά συμμετέχει εκλεγμένος σύμβουλος της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ο υποψήφιος περιφερειάρχης της "Ανταρσία στο Αιγαίο", Ανδρέας Μπάλλας. Απαντώντας στην σχετική πρόσκληση ο σ. Ανδρέας ανέφερε τα παρακάτω:

"Εκφράζοντας τη διαφωνία της παράταξης «Ανταρσία στο Αιγαίο» για τη λογική της ορκωμοσίας και την ύπαρξη του θρησκευτικού όρκου σε αυτή την τελετή και θεωρώντας ότι η ορκωμοσία δεν μπορεί να είναι παρά μια πολιτική δέσμευση απέναντι στο λαό-και ότι συνεπώς οι αιρετοί δεν μπορούν να ορκίζονται τον ίδιο όρκο-δηλώνω ότι στην ορκωμοσία του νέου Περιφερειακού Συμβουλίου θα συμπληρώσω τον προβλεπόμενο νόμιμο πολιτικό όρκο με την εξής διατύπωση που συμπυκνώνει τις βασικές πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις της παράταξης:
«Ορκίζομαι στην τιμή και την συνείδησή μου, κατά την άσκηση των καθηκόντων μου, να είμαι πιστός στην Πατρίδα, το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία, εκτελώντας τίμια τα καθήκοντά μου, προς όφελος των κοινωνικών αγώνων και των λαϊκών συμφερόντων, ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και τις διακρίσεις, για την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης κυβέρνησης ΕΕ-ΔΝΤ, για μια νέα κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, μια κοινωνία του σοσιαλισμού και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας».


Τον όρκο αυτό επιθυμώ να αναγνώσω ο ίδιος.
Μυτιλήνη, 28-8-2014  "


Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Ακτοπλοΐα και νησιά δώρο στους τραπεζίτες



του ΝΙΚΟΥ ΜΑΝΑΒΗ*

Ο μύθος πως με τον ελεύθερο ανταγωνισμό θα λυθούν τα προβλήματα των ακτοπλοϊκών συνδέσεων των νησιών κατέρρευσε. Η τροπολογία που πέρασε αυτή την εβδομάδα ο Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης στο νομοσχέδιο για τον τουρισμό δείχνει πως έχει μετατραπεί σε ντίλερ επιχειρηματικών συμφερόντων. Η καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεσητων νησιών με τον Πειραιά είναι παρελθόν για το μισό χρόνο, τουλάχιστον. 
Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι πανάκριβα. Οι εταιρείες από το 2008 και μετά έχουν συσσωρεύσει ζημιές που ξεπερνούν κατά πολύ το 1 δις ευρώ. Οι περισσότερες αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Η πτώση του τζίρους προσεγγίζει το 40% για το κλάδο. Τα νεότευκτα πλοία πωλούνται στο εξωτερικό προκειμένου οι εταιρείες να εξασφαλίσουν κεφάλαια κίνησης. Για να μειωθεί το κόστος λειτουργίας όλα τα πλοία έχουν μειώσεις τις ταχύτητές τους, ενώ αυξήθηκαν οι ώρες του ταξιδιού.
Η πάλαι ποτέ κραταιά ΝΕΛ που εξυπηρετεί τις άγονες γραμμές του Βορείου Αιγαίου κάθε λίγο και λιγάκι ανακοινώνει πως αδυνατεί να αγοράσει καύσιμα για τα πλοία, με αποτέλεσμα να ματαιώνονται δρομολόγια της άγονης γραμμής. Η ΝΕΛ κατηγορεί το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου πως καθυστερεί τις πληρωμές των μισθωμάτων και την Τράπεζα Πειραιώς πως αρνείται να την χρηματοδοτήσει.
Με νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ έχουν ουσιαστικά καταργηθεί οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας των ναυτικών, αποτελεί παρελθόν η 10μηνή υποχρεωτική απασχόληση των ναυτικών. Οι καθυστερήσεις πληρωμής των ναυτικών είναι πολύμηνες. Δια νόμου επιβλήθηκαν οι μειωμένες συνθέσεις στα πληρώματα. Σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει το ξεπούλημα των λιμανιών.
Η εφαρμογή του «ελεύθερου ανταγωνισμού» είχε αποτέλεσμα το σύνολο σχεδόν των ακτοπλοϊκών γραμμών σήμερα να είναι ζημιογόνο.
Είναι πραγματικό θαύμα πως το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν πλοία που εκτελούν δρομολόγια στις γραμμές του Αιγαίου. Οι νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες οδηγούν τις διοικήσεις των ακτοπλοϊκών εταιρειών, εδώ και 20 χρόνια, από τραγικά λάθη σε εγκληματικές επιλογές.
Σήμερα είναι απαραίτητη η συγκρότηση ενός δημόσιου φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στην ιδιοκτησία του οποίου θα περάσουν όλα τα πλοία της ακτοπλοΐας και τα ναυπηγία. Υποχρέωσή του θα είναι να διασφαλίζει την καθημερινή σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους ακόμη κι αν αυτή η δραστηριότητα είναι ζημιογόνα. Το κόστος των ζημιών θα καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Θα λειτουργεί υπό εργατικό έλεγχο.

Στις 5 Φεβρουαρίου του 2014 πραγματοποιήθηκε μια εξαιρετικά κρίσιμη συνεδρίασης του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών στον Πειραιά. Εκπρόσωποι φορέων από την Λήμνο, την Σάμο και την Ικαρία επιτίθενται, για πολλοστή φορά, κατά της ΝΕΛ, που εξυπηρετεί ακτοπλοϊκά τα νησιά τους. Στο στόχαστρο μπαίνει και το υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου που δεν κάνει τίποτα για να αντιμετωπίσει τις συνεχείς ματαιώσεις δρομολογίων. Λίγο αργότερα ο διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΛ Ιωάννης Αβραντίνης κατηγορεί ως υπεύθυνους για αυτή την κατάσταση το υπουργείο και την Τράπεζα Πειραιώς και δηλώνει πως έχουν δίκιο οι εκπρόσωποι των νησιών. Επίσης αποκαλύπτει πως στην ουσία στο κλάδο έχει διαμορφωθεί ένα ιδιωτικό μονοπώλιο. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι: «οι τρείς μεγάλες εταιρείες, η Hellenic Seaways, η ΑΝΕΚ και Group Attica, έμμεσα ή άμεσα ελέγχονται μετοχικά, δανειοδοτικά ή κεφαλαιοδοτικά από την Τράπεζα Πειραιώς. Παρότι όλοι λένε ότι είμαστε μετοχικές εταιρείες κι έχουμε τους μετόχους μας ο μεγαλύτερος μέτοχος στην Hellenic Seaways είναι η Τράπεζα Πειραιώς, στην ΑΝΕΚ έμμεσα ο μεγαλύτερος μέτοχος είναι η Τράπεζα Πειραιώς που έχει δανειοδοτήσει του βασικούς μετόχους της εταιρείας. Στην Blue Star μεγαλύτερος μέτοχος είναι η Group Attica και σε αυτή μεγαλύτερος μέτοχος είναι η MIG. Στη ΜIG μέτοχοι είναι πολλοί οι οποίοι έχουν πάρει τα λεγόμενα μετοχοδάνεια από τις Τράπεζες Marfin και Λαϊκή (σ.σ. εννοεί της Κύπρου) τα οποία σε μια νύχτα κατέληξαν στην Τράπεζα Πειραιώς». Νωρίτερα είχε πει πως η Τράπεζα Πειραιώς ανήκει στο κράτος, καθώς η πλειοψηφία των μετοχών της ανήκει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αμέσως μετά ο διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΛ αναφέρει: «όλα είναι κρατικά συνεπώς η λύση πρέπει να δοθεί από το κράτος».
Στο σημείο αυτό ο Ιωάννης Αβραντίνης αρχίζει να αποκαλύπτει ποιο είναι το σχέδιο που έχουν καταστρώσει κυβέρνηση και τράπεζες για την ακτοπλοΐα στο Αιγαίο. Συγκεκριμένα είπε: «Τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου συναντήθηκαν στα γραφεία της Τράπεζας Πειραιώς οι εκπρόσωποι των τραπεζών, σύμβουλος του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου με το διευθύνοντα σύμβουλο της Τράπεζας Πειραιώς και συμβούλους της εταιρείας Mc Kinsey. Τo σχέδιο που συμφώνησαν είναι να δημιουργηθεί ένα μονοπώλιο όπως η Aegean στις αερογραμμές. Αυτό είναι το σχέδιο των τραπεζιτών».
Στις 14 Μάη ανακοινώνεται επίσημα από την MIG η στρατηγική συνεργασία της με την Τράπεζα Πειραιώς. Η τελευταία εξαγόρασε ομολογιακό δάνειο της MIG 250 εκατ. ευρώ. Με βάση την συμφωνία 90 εκατ. ευρώ του ομολογιακού δανείου μετατράπηκαν σε μετοχές της MIG. Έτσι η Τράπεζα Πειραιώς κατέχει το 17,7% των μετοχών της MIG και έχει στα χέρια της ομολογίες αξίας 160 εκατ. ευρώ. Η MIG ελέγχει πλήρως τον ακτοπλοϊκό όμιλο Attica στον οποίο ανήκουν η Blue Star Ferries και την Super Fast Ferries. Η συμμετοχή της Πειραιώς στην Hellenic Seaways από το 2010 εκτιμάται ότι ανέρχεται στο 38%.
Η ίδια Τράπεζα, βασικός πιστωτής της ΝΕΛ, αρνείται να εφαρμόσει την συμφωνία εξυγίανσης της εταιρείας και επιδιώκει την οδηγήσει σε οικονομική ασφυξία. Στις αρχές του καλοκαιριού η ΝΕΛ κάνει την προαναφερόμενη καταγγελία και καταθέτει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της Τράπεζας Πειραιώς που αναμένεται να εκδικαστεί στις 30 Ιουλίου. 
Η μόνη από τις μεγάλες ακτοπλοϊκές που δεν ελέγχεται από την Τράπεζα Πειραιώς είναι οι Μινωικές Γραμμές, η οποία εδώ και χρόνια είναι θυγατρική του ομίλου Grimaldi. Η εταιρεία δραστηριοποιείται μόνο στην γραμμή Πειραιάς – Ηράκλειο.
Η συγχώνευση των ακτοπλοϊκών εταιρειών αποτελεί ένα μόνο τμήμα του σχεδιασμού που έχουν καταστρώσει κυβέρνηση και Τράπεζα Πειραιώς. Ο δεύτερος βασικός πυλώνας του σχεδιασμού είναι η αναδιάρθρωση του ακτοπλοϊκού δικτύου με την κατάργηση πολλών από τις υπάρχουσες γραμμές και η δημιουργία κύριων και δευτερευουσών γραμμών. Για παράδειγμα η Μυτιλήνη θα έχει απευθείας σύνδεση με τον Πειραιά (κύρια γραμμή), ενώ η Χίος και η Λήμνος θα συνδέονται μόνο με την Μυτιλήνη (δευτερεύουσες γραμμές). Αντίστοιχα ένα λιμάνι της Σάμου θα έχει σύνδεση με τον Πειραιά, η Ικαρία θα έχει σύνδεση μόνο με τη Σάμο και οι Φούρνοι μόνο με την Ικαρία. Με τον ίδιο τρόπο θα αντιμετωπισθούν οι συνδέσεις των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων με τον Πειραιά. Ο σχεδιασμός αυτός σημαίνει πως μόνο τέσσερα με πέντε μεγάλα νησιά του Αιγαίου θα έχουν απευθείας σύνδεση με τον Πειραιά. Η πρόσβαση στα υπόλοιπα νησιά θα απαιτεί ο επιβάτης να πάρει δεύτερο πλοίο. Ο παραπάνω σχεδιασμός, έχει παρουσιαστεί κατ’ επανάληψη, με επιμέρους διαφοροποιήσεις, από το Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδα και από το Ελληνικός Επιμελητηριακός Σύνδεσμος Μεταφορών, έχει υιοθετηθεί από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου και φαίνεται ότι ήδη έχει μπει σε φάση υλοποίησης.
Αυτό πρακτικά σημαίνει μεγαλύτερη απομόνωση για την συντριπτική πλειοψηφία των νησιών και ακόμη πιο δύσκολες μέρες για τους κατοίκους τους. Στην ουσία θα δημιουργηθούν νησιά τριών ταχυτήτων: στην πρώτη ταχύτητα θα είναι η Κρήτη, η Ρόδος, η Λέσβος, η Σύρος κι ίσως ένα νησί ακόμη. Στη δεύτερη κατηγορία θα βρεθούν μεγάλα νησιά όπως η Χίος, η Λήμνος, η Νάξος, η Κως αυτά θα έχουν απευθείας σύνδεση με τα μεγάλα νησιά. Σε ακόμη χειρότερη μοίρα θα βρεθούν τα μικρότερα νησιά όπως ο Αϊ Στράτης, οι Οινούσες, οι Φούρνοι, η Δονούσα κλπ. Το ταξίδι σε αυτά τα νησιά θα εξελιχθεί σε πραγματικό μαρτύριο. Ο σχεδιασμός αυτός έχει ένα και μόνο στόχο να αυξηθούν οι πληρότητες των πλοίων στις κύριες γραμμές για να επιστρέψουν οι ακτοπλοϊκές σε κερδοφορία.
Ο τρίτος πυλώνας του σχεδιασμού κυβέρνησης και τραπεζών είναι η μείωση της πυκνότητας των δρομολογίων. Το χειμώνα 2013 – 2014 για πρώτη φορά η Λέσβο, η Σύρος και άλλα μεγάλα νησιά του Αιγαίου δεν είχαν καθημερινή σύνδεση με τον Πειραιά για τέσσερις μήνες. Η κατάσταση αυτή θα είναι μόνιμο φαινόμενο τα επόμενα χρόνια.
Οι μουτζαχεντίν του νεοφιλελευθερισμού, προκειμένου να δημιουργήσουν κέρδη για τις επιχειρήσεις, ετοιμάζουν το τελειωτικό χτύπημα για τα νησιά και τους κατοίκους τους, την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών. Η ενέργεια αυτή θα εκτινάξει τα ύψη το έτσι κι αλλιώς υψηλό κόστος ζωής. Η ιδιωτικοποίηση των νησιωτικών λιμανιών θα είναι η ταφόπλακα των νησιωτικών κοινωνιών.
Οι ναυτικοί είναι το δεύτερο μεγάλο θύμα της κρίσης στον κλάδο της ακτοπλοΐας. Την τελευταία διετία είδαν να χάνουν ασφαλιστικά δικαιώματα χρόνων, να μειώνονται οι μισθοί τους, να καταργούνται τυπικά και ουσιαστικά οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, να γιγαντώνεται η ανεργία. Όσοι ναυτικοί έχουν δουλειά μένουν απλήρωτοι επί μήνες, η μαύρη και η απλήρωτη εργασία είναι μόνιμο φαινόμενο. Κι κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη με την μείωση των οργανικών συνθέσεων των πλοίων που εγκρίνει το υπουργείο.
Ο συνδυασμός των τριών πυλώνων που αναφέραμε πιο πάνω εκτιμούν οι εμπνευστές του πως θα ξανακάνει κερδοφόρες τις ακτοπλοϊκές εταιρείες. Πρόκειται για ένα μπακάλικο σχεδιασμό που στηρίζεται στην αρχή πως τα νησιά υπάρχουν για να κερδίζουν οι εφοπλιστές. Μόνο που οι εμπνευστές του δεν αντιλαμβάνονται πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι τοπικές κοινωνίες θα κάνουν άλλες επιλογές. Η απομόνωση των νησιών θα φέρει περισσότερη μετανάστευση. Όσοι δεν μεταναστεύσουν θα επιλέγουν το αεροπλάνο ως κύριο μέσο μεταφορά (όπου αυτό είναι δυνατό) αντί του πλοίου. Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου θα αποκτήσουν μεγαλύτερη εξάρτηση από τα απέναντι τουρκικά παράλια.
Η ερημοποίηση των νησιών πιθανότατα θα φέρει ακόμη χειρότερες μέρες για την ακτοπλοΐα αλλά θα δημιουργήσει ένα εξαιρετικά κερδοφόρο πεδίο για την Τράπεζα Πειραιώς στον τομέα των αγοροπωλησιών γης. Η Πειραιώς ελέγχοντας την ακτοπλοΐα θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις τοπικές οικονομίες των νησιών, μιας και με δύο κινήσεις θα μπορεί να αυξάνει την τουριστική κίνηση σε ένα νησί και να την μειώνει σε ένα άλλο. 


Δικαίωμα οι πυκνές, ασφαλείς, γρήγορες και ποιοτικές συνδέσεις

Ο τετραπλασιασμός του κόστους των καυσίμων κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας ήταν αναμενόμενο ότι θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στις ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών. Οι πομπώδεις αναλύσεις για τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων τουριστών που θα φθάνουν στην Αθήνα και με πλοίο θα μεταβαίνουν στα νησιά για διακοπές κατέληξαν εκεί που τους αξίζει: στο σκουπιδοτενεκέ. Εκεί κατέληξαν και οι αυταπάτες των μεγαλοξενοδόχων που πίστευαν πως τα νέα σύγχρονα πλοία τα οποία κατασκευάζονταν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 θα μετέτρεπαν την Ρόδο, τη Λέσβο, τη Χίο και άλλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου σε προορισμούς του Σαββατοκύριακου όπως είναι τα νησιά των Κυκλάδων.
Σήμερα το κρίσιμο ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν όλοι είναι αν οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις είναι δικαίωμα των νησιωτών ή πεδίο κερδοσκοπίας για κάθε λογής επιχειρηματικά συμφέροντα. Η κρίση του καπιταλισμού δεν επιτρέπει να υπηρετούνται και οι δύο παραπάνω σκοποί ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει περιθώριο για ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» που θα ικανοποιεί ταυτόχρονα τους νησιώτες και τις ακτοπλοϊκές εταιρείες. Όλες οι κυβερνήσεις μετά το ναυάγιο του Σάμινα Express έδειξαν έμπρακτα πως αποδέχονται στις επιλογές του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ κι αργότερα οι μνημονιακές συγκυβερνήσεις Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΛΑΟΣ, Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν και ακολουθούν χωρίς παρέκκλιση την ίδια πολιτική. Προκρίνοντας μάλιστα την ενίσχυση εκείνου του τμήματος που έχει πετύχει μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίων και έχει καλύτερη διασύνδεση με τον τραπεζικό κεφάλαιο. Η καταστροφή των μικρών ακτοπλοϊκών εταιρειών είναι αναγκαία για να επιβιώσουν οι μεγάλες. Εξέχουσα θέση σε αυτό το μπλοκ εξουσίας έχει η Χρυσή Αυγή, η οποία ποτέ στην Βουλή δεν ήρθε σε κόντρα με το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Παράλληλα έχει αναλάβει ως ειδική την αποδυνάμωση του ναυτεργατικού κινήματος, κάνει τα πάντα να μην εφαρμόζονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για να μειωθούν οι μισθοί και να περάσουν οι ατομικές συμβάσεις σε ναυτικούς και ναυτεργάτες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κι άλλες μικρότερες δυνάμεις σπέρνουν αυταπάτες όταν λέει πως μπορεί να υπάρξει ένα μικτό μοντέλο στην ακτοπλοΐα, όπου θα συνυπάρχουν το κράτος, η αυτοδιοίκηση και οι εφοπλιστές. Αυτό το μοντέλο στην ουσία θα χαρίζει τις κερδοφόρες γραμμές στους εφοπλιστές και θα κρατάει για το κράτος τις ζημιογόνες γραμμές. Πρόκειται για συνταγές που δεν μπορούν να εφαρμοστούν στο Αιγαίο. Οι θιασώτες του μοντέλου των σκανδιναβικών κρατών καλό είναι να αντιληφθούν πως άλλο είναι να συνδέει ένα πλοίο τον Πειραιά με τις Δυτικές Κυκλάδες κι άλλο την Δανία με την Νορβηγία.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στο πλαίσιο σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών παλαιάς κοπής, που το κόμμα τις αξιωματικής αντιπολίτευσης τις παρουσιάζει ως δικές του καινοτόμες προτάσεις.
Το ΚΚΕ ορθά επισημαίνει τα αδιέξοδα της σημερινής πολιτικής και θέτει ως στόχος την δημιουργία δημόσιου φορέα για την ακτοπλοΐα. Όμως μεταθέτει την υλοποίηση του στο απώτερο μέλλον και την λαϊκή εξουσία. Κι έτσι κατευθύνει τις λαϊκές διεκδικήσεις τού σήμερα σε αμυντικούς αγώνες για να μην αυξηθούν περαιτέρω οι τιμές των εισιτηρίων, να μην συγχωνευθεί το ΝΑΤ με το ΙΚΑ κ.ο.κ. Με συνέπεια οι ηρωικοί αγώνες που δίνουν τα μέλη και τα στελέχη του στον ναυτεργατικό χώρο να επιτυγχάνουν πολύ μικρά αποτελέσματα.
Στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές η περιφερειακή παράταξη «Ανταρσία στο Αιγαίο» διατύπωσε μια  συνεκτική πρόταση για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η πρόταση αυτή στηρίζεται στην αρχή πως οι πυκνές, ασφαλείς, γρήγορες και ποιοτικές ακτοπλοϊκές συνδέσεις είναι δικαίωμα των νησιωτών. Γι’ αυτό και είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένας φορέας δημόσιος ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, ο οποίος θα πάρει υπό τον έλεγχο του όλα τα πλοία της ακτοπλοΐας, χωρίς να αποζημιώσει τους εφοπλιστές. Στον ίδιο φορέα θα υπαχθούν και τα ναυπηγία που λειτουργούν στην χώρα. Με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και τα εργατικά δικαιώματα θα σχεδιαστεί ένας νέος ακτοπλοϊκός χάρτης που θα εξασφαλίζει καθημερινή σύνδεση των νησιών μεταξύ τους και με την ηπειρωτική Ελλάδα. Παράλληλα θα εκπονηθεί ένα πρόγραμμα κατασκευής νέων πλοίων, κατάλληλα για τις ανάγκες των Ελληνικών νησιών, που θα χρησιμοποιούν νέες τεχνολογικές εφαρμογές για να μειώσουν το κόστος κίνησης. Τα πλοία θα κατασκευαστούν στα εγχώρια ναυπηγεία και έτσι θα αντιμετωπισθεί η ανεργία του κλάδου. Ο φορέας θα λειτουργεί υπό εργατικό έλεγχο και αν έχει ζημιές αυτές θα καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η παραπάνω πολιτική πρόταση απευθύνεται στους νησιώτες, του ναυτικούς και τους εργαζομένους – ανέργους της ναυπηγικής βιομηχανίας. Αυτοί πρέπει να την πάρουν στα χέρια και να την κάνουν υλοποιήσουν. Η εφαρμογή της είναι φανερό ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί με μια κυβερνητική εναλλαγή. Απαιτεί ανατροπή της κυβέρνησης και της κυβερνητικής πολιτικής, σύγκρουση με το εφοπλιστικό κεφάλαιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση που εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει σε έξοδο από την  Ε.Ε. Είναι φανερό πως για να επιτευχθούν οι στόχοι που προαναφέραμε απαιτείται η συγκρότηση ενός πολύ πιο δυναμικού λαϊκού κινήματος στα νησιά και νέου εργατικού κινήματος, που με μαζικούς και αποφασιστικούς λαϊκούς αγώνες θα επιβάλουν την υλοποίηση τους. 

Δημοσιεύθηκε στο Πριν στις 27 Ιουλίου 2014