Το μεγάλο όνειρο που προσπάθησαν να καλλιεργήσουν όλο το προηγούμενο διάστημα με την διεξαγωγή των μεσογειακών αγώνων του 2013 οι οικονομικοί παράγοντες και η πολιτική εξουσία, μετατράπηκε σε εφιάλτη μετά την αφαίρεσή τους από την ΔΕΜΑ ( Διεθνής Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων) από την χώρα μας, και τώρα ζητείται το πολιτικό θύμα. Ποιος ευθύνεται; Η πρώην ή η νυν τοπική εξουσία; Η προηγούμενη κυβέρνηση ή η τωρινή;
Εμείς χαιρόμαστε που σφάζονται. Είμαστε μαζί με εκείνο το κομμάτι της Θεσσαλίας που χαίρεται για την αφαίρεσή τους, γιατί τη ζημιά θα την πληρώναμε εμείς, όπως έγινε και με τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Από την αρχή που κερδήθηκαν οι μεσογειακοί αγώνες να διεξαχθούν στη Θεσσαλία ήμασταν αντίθετοι.
- Ποιος αλήθεια δεν θυμάται ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες στοίχησαν πάνω από 20 δισ. ευρώ; Δηλαδή κοντά στο 10% του ΑΕΠ και ότι συνέβαλαν στο δημόσιο έλλειμμα και στο εξωτερικό χρέος που τώρα με αίμα πληρώνουμε;
- Ποιος δεν θυμάται το πάρτι της Αγγελοπούλου που από τα πυροτεχνήματα έκαψε το δάσος;
- Ποιος δεν θυμάται το σήριαλ με το μηχανάκι και την εξαφάνιση της Θάνου και του Κεντέρη;
- Ποιος δεν θυμάται την καταστολή, την αστυνομοκρατία και το Ζέπελιν να αιωρείται πάνω από την Αττική;
- Ποιος δεν θυμάται τις εικόνες που κατά καιρούς προβάλουν τα κανάλια από τις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις, αλλά και την προσπάθεια να πωληθούν φιλέτα των ολυμπιακών εγκαταστάσεων αντί πινακίου φακής ή καλύτερα αντί νερού λίμνης-δημόσιας φυσικά- σε αγαστή συνεργασία κυβερνήσεων-εκκλησίας- κεφαλαίου;
Οι μεσογειακοί αγώνες είναι μια μικρογραφία των Ολυμπιακών. Δεν είχαν να προσφέρουν τίποτα για τους εργαζόμενους και την νεολαία. Απεναντίας θα καλούμασταν να πληρώσουμε για άλλη μια φορά τα σπασμένα και μάλιστα πολύ περισσότερα από τα 358.000.000 ευρώ με βάση τον αρχικό προϋπολογισμό, αφού είναι γνωστό τελικά ότι το ύψος των έργων θα έφτανε τουλάχιστον στο τριπλάσιο, και από την στιγμή που δεν θα γίνονταν τα Μεσογειακά χωριά η πρόκληση θα ήταν τεράστια, ιδιαίτερα στο κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που συνεχώς μεγαλώνει και παλεύει για τον «άρτον υμών τον επιούσιο», να δίνονταν ζεστό χρήμα στα κρουαζιερόπλοια για να μείνουν οι αθλητές. Ακόμα θα γίνονταν κωπηλατοδρόμιο (στην ήδη μολυσμένη Κάρλα) την ώρα που κλείνουν ή υπολειτουργούν τα αθλητικά σχολεία.
Η Θεσσαλία λόγω και της κρίσης έχει τεράστιο πρόβλημα ανεργίας, ημιανεργίας, και μαύρων εργασιακών σχέσεων. Το πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα πρέπει να διεκδικήσουμε. Έχουμε δικαίωμα όλοι στον αθλητισμό και όχι στην διεξαγωγή τέτοιων αγώνων.
3- 2- 2011
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Ανταρσία για την Ανατροπή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου